De Volkswagen T3, geschiedenis en ontstaan

Na de Volkswagen T1, die bekend werd als de hippiebus, werd deze opgevolgd door de iets grotere T2. Beide bussen waren de luchtgekoelde voorlopers van de Volkswagen T3. Dit derde type van Transporter kreeg een compleet verschillend uiterlijk. De schattige ronde bus had plaatsgemaakt voor een ruig, hoekig model. Door dit vernieuwende ontwerp bood deze bus meer ruimte en werd hij voor zeer veel verschillende doeleinden gebruikt. Sommige modellen bieden plaats aan negen personen, terwijl andere voor vrachtvervoer werden ingezet. De Volkswagen T3 is dus op zijn minst een zeer flexibel voertuig te noemen.

Geschiedenis

In 1979 had Volkswagen de LT-bus op de markt gebracht, de iets grotere broer van de Transporter. Deze was hoekiger van vorm dan de T1 en T2 en had een veel groter laadvermogen. Deze vierkante vorm werd grotendeels overgenomen in het ontwerp van de derde transportergeneratie, de zogeheten T3. Hij had een laadvermogen van 1 ton en had net zoals de vorige modellen een luchtgekoelde motor die in de kofferruimte te vinden was. De Volkswagen T3 had een totale lengte van 4,57 meter en een breedte van 1,85 meter. Deze afmetingen zorgden ervoor dat de bus zonder probleem op een normale parkeerplaats paste en toch genoeg ruimte bood voor zijn verschillende doeleinden.

Watergekoeld

In 1981, 2 jaar na de eerste introductie van de luchtgekoelde T3, kwam VW met het innovatieve idee om de Transporter te voorzien van een watergekoelde motor, namelijk de 1.6 diesel. Dit gaf de bus meer kracht en het voorkwam ook oververhitten van de motor. Het verschil tussen de luchtgekoelde en watergekoelde modellen is goed op te merken aan de snuit, waar bij een watergekoelde bus een tweede grill te vinden is onder de koplampen en bij de luchtgekoelde niet. Bovendien waren bij de eerste luchtgekoelde modellen de luchtroosters achteraan de flank ingewerkt in het staal, waar bij de watergekoelde bussen kunststof roosters te vinden zijn. De productie van de lucht- en watergekoelde modellen overlapt elkaar gedurende 1 jaar en in '82 gaat Volkswagen geheel over op de watergekoelde motoren.

24 jaar in productie

In 1992 stopte de productie van de T3 in Wolfsburg, maar toch werd het model nog tot 2003 in Afrika gebouwd. De bussen die in Afrika vervaardigd werden kunnen echter niet op de baan gebracht worden in Europa, omdat ze niet voldoen aan de Europese richtlijnen. De T3 heeft zijn succes grotendeels te danken aan het feit dat hij voor zeer veel verschillende doeleinden geschikt was. Men gebruikte de bus vaak in het leger, waar ze werden ingezet als transport voor goederentransport of als ambulance. Ook voor particulieren en bedrijven was er een grote verscheidenheid aan modellen. Zo had je een panel, een model zonder ramen, die uitermate geschikt was als bedrijfswagen. Verder had Volkswagen nog een volledige lijn aan camperuitvoeringen voorzien voor de T3 en men had ook een enka (enkelcabine) en doka (dubbelcabine) ontworpen met een laadbak achteraan. Zelfs bij menig uitvaartbedrijf vielen de busjes in de smaak en ook als foodtruck zijn ze heel populair.

Verschillende benamingen

Hoewel het derde type Transporter bij ons gekend staat als de 'T3', staat hij in verschillende werelddelen onder andere termen bekend. Zo spreekt men over een 'T25' in Engeland en een 'Vanagon' in Amerika. Duitsland prefereert dan weer de term 'bulli', wat eigenlijk meteen op alle bussen van de Volkswagen Transporter slaat.

Miniaturen

Miniaturen van de T3 blijken moeilijker te vinden dan de T1- en T2-busjes. Het valt echter op dat de populariteit van de derdegeneratiebus aan het groeien is en ook de markt gaat daar steeds meer op inspelen. De bussen stijgen elk jaar in waarde en dus worden de miniaturen ook stilaan meer waard. Op meetings zal je dan ook meer verkopers vinden die de T3-miniaturen aanbieden als vroeger.

Meetings en clubs

Net zoals voor alle auto's komt er een tijdperk waarin ze als 'oldtimer' bestempeld mogen worden. Dit betekent ook dat er steeds vaker naar meetings wordt gereden met deze busjes. Daar kan je ze in levende lijve aanschouwen en vaak kan je de eigenaar ook vragen stellen. Net zoals voor vele oldtimers kan je ook specifiek voor de T3 verschillende groepen en clubs terugvinden waarin vaak samenkomsten georganiseerd worden. Een voorbeeld hiervan zijn de twee Facebookgroepen van de Nederlandse groep 'Volkswagen T3 liefhebbers' en de Belgische club 'Volkswagen T3 Club Belgium'.