De Maserati Biturbo: Geschiedenis, modellen en prijzen

De Maserati Biturbo is één van die bijzondere auto’s uit het verleden die tegenwoordig weer aan aandacht beginnen te winnen. Het is niet zozeer de Maserati naam die deze auto zo gewild maakt, maar het bijzonder ingetogen uiterlijk, gecombineerd met de door twee turbo’s aangejaagde V6 die deze auto tot een ware sensatie maakt

Introductie

In de jaren zeventig werd Alejandro Tomaso de eigenaar van Maserati. Zijn ideaal was om het echte Italiaanse sportauto gevoel ook aan de gewone man te brengen, door “goedkope en gebruiksvriendelijke” sportauto’s te gaan maken. Om dit waar te maken werd de Maserati Biturbo ontwikkeld, met een discreet uiterlijk om een grotere groep kopers te kunnen trekken. Het discrete uiterlijk lijkt overigens ontzettend veel op dat van de BMW’s uit die tijd, of het uiterlijk van de DeTomaso’s: Dat klopt ook, aangezien de designer die de lijnen van de auto op papier zette, dezelfde was die de DeTomaso’s tekende, Pierangelo Andreani.

Op de autoshow van Turijn in december 1981 beleefde de Maserati Biturbo zijn debut. Het was meteen een publiekstrekker, met de mogelijkheid tot 4 passagiers en een relatief groot comfort. Hoewel het uiterlijk nogal ingetogen was, was het interieur daarnaast adembenemend. Het straalde kwaliteit en luxe uit, zoals men gewend was van Maserati. De motor die in deze eerste Biturbo lag was gebaseerd op de V6 van de oudere Maserati Merak, en kwam uit op een 2.0L V6 met als eerste productieauto 2 turbochargers. Er werden twee verschillende motoren geleverd, een 2.0L voor Italië en een 2.5L voor de export. Dit werd zo gekozen omdat in Italie een sterk verhoogde belasting moest worden betaald over auto's die een grote motorinhoud hadden. De vermogens lagen overigens op 180pk voor de 2.0L motor en 192pk voor de 2.5L motor. De laatste had wel flink meer koppel. De VS moest het doen met een 2.5L motor met 185pk, aangezien hier een katalysator op gebouwd moest worden vanwege strengere milieueisen. De acceleratie van 0 naar 100 werd voltooid in 6.6 seconden, voor die tijd ontzettend snel.

Verdere ontwikkeling

In 1983 werd de biturbo S gepresenteerd, met een vermogen van 205pk voor de 2.0L motor en 196pk voor de 2.5L motor. Die laatste werd overigens pas in 1984 op de markt gezet, en bezat een katalysator. Hetzelfde jaar zou ook de 4 deurs biturbo gepresenteerd worden, die herkenbaar is aan de 400 serie aanduiding, daarnaast heeft de 4 deurs biturbo ook een grotere wielbasis dan de standaard 2 deurs biturbo. De 2.0L motor kreeg de naam 420, de injectie 2.0L werd de 420S (met 210pk) en de 2.5L motor werd de 425.

Het zou één jaar na de introductie van de 4 deurs biturbo zijn, dat in 1984 wederom in Turijn, de Spyder werd gepresenteerd. Deze biturbo cabrio had een kortere wielbasis dan de normale biturbo en een vermogen van 180pk voor de 2.0L motor en 195pk voor de 2.5L. Onnodig om te noemen oogstte deze auto veel bewondering.

Vanaf 1986 werden een aantal wijzigingen doorgevoerd aan de toch wel problematische biturbo’s. Het bleek dat turbo’s snel kapot gingen, auto’s op hete dagen soms niet startte en er waren veel elektrische problemen. Deze problemen werden in 1986 opgelost met de introductie van injectie op alle motoren, in plaats van de problematische carburateurs, en een intercooler bij alle auto’s. Hetzelfde jaar werd ook de 228 gepresenteerd. Deze auto had een langere wielbasis dan de normale 2-deurs biturbo, even lang als de 4-deurs, en was bedoelt om de GT’s van Maserati op te volgen. Het model kreeg een 2.8L injectie motor met 225 of 250pk,waarbij de versie met 225pk een katalysator heeft. Van dit topmodel zijn er in totaal slechts 469 gemaakt.

In 1988 kregen de modellen weer een grote update. Alle 2.5L motoren werden verruilt voor een 2.8L motor en de naam biturbo werd niet meer gevoerd. In plaats daarvan sprak men van de 2.24V voor Italië en de 222 voor de export. Het topmodel van de Italiaanse versie had 245pk, waar de export versie in de beste uitvoering 279pk eruit kon persen. De 4-deurs versie werd hernoemd van 425 naar 430, om te benadrukken dat het geen 2.5L motor meer was. Waar om er dan niet gekozen werd voor de naam 428 is onbekend. Als vervanger van de Biturbo S kwam in 1990 de 250pk sterke 222SE op de markt. Deze auto is tegenwoordig ook nog een veelgezochte biturbo. De snelste 222 zou echter de 222 4V zijn, met 279pk. Deze auto kon sneller dan 255km/h, maar er werden helaas maar 130 van gemaakt in 4 jaar tijd.

Speciale modellen

Een andere topper was de Maserati Karif, deze coupe was gebaseerd op de normale biturbo, maar had echter de kortere wielbasis van de spider. Het model was een 2-zitter met een 285pk sterke 2.8L motor. De sprint tot 100km/h duurde slechts 4.8 seconden. Tussen 1988 en 1993 zijn er slechts 222 van gemaakt, wat dit model ook een gezochte versie maakt.

Als topmodel binnen de biturbo range werd de Maserati Shamal geïntroduceerd in 1990. Deze had een V8 motor met een inhoud van 3.2L en 325pk. De sprint van 0 naar 100 voltooide deze auto binnen 5.3 seconden. Deze auto wordt zo af en toe nog aangeboden in Nederland, maar zijn niet absoluut niet goedkoop.

In 1991 werd er nog een speciale versie gebouwd, de Maserati Racing. Deze bezat een 2.0L motor met 283pk en was voor de fabriek eigenlijk een soort testmodel voor allerlei nieuwe technieken. Hier werden slechts 230 stuks van gemaakt, wat ervoor zorgt dat dit nu een van de meest gezochte biturbo modellen is.

Laatste modellen

In 1990 veranderde Maserati overigens weer de naamgeving van de biturbo’s, de vierdeurs zou nu bekend staan onder de naam 4.18V voor de 220pk versie of 4.28V voor de 245pk versie. Als laatste naamsverandering zou de Ghibli II op de markt komen, als verwijzing naar de Maserati Ghibli uit de zestiger jaren. Deze laatste biturbo had 306pk, voor een 2.0L motor. Het was dan ook de motor met de meeste pk’s per liter inhoud van alle productieauto’s toentertijd. De 2.8L versie bevatte 286pk. Tevens werden er 60 stuks Ghibli Cup gemaakt, met een 330pk sterke 2.0L motor. Deze werd in 1997 uit de productie genomen, ten gunste van de 3200GT. In 2014 wordt overigens weer een nieuwe biturbo verwacht van Maserati. Deze zal wel een andere naam dragen, vanwege het negatieve imago wat de biturbo nog steeds draagt, en het vermogen zal zo’n 400pk zijn.

Vanaf 1991 zou Maserati overigens van het Amerikaanse toneel verdwijnen. Dit was mede het resultaat van de eerste biturbo’s, die met hun problemen de markt in Amerika hadden doen instorten. Van de kwalitatief veel betere latere biturbo’s werden zo weinig verkocht dat deze het imago niet meer konden doen rechttrekken. Daarnaast zorgden ook de hoge wisselkoersen voor een te hoge prijs voor de “goedkope” Maserati. Het zou nog tot 2002 duren voordat Maserati weer terug kwam op de Amerikaanse markt.

Prijzen

De totale oplage van de Maserati biturbo ligt op zo’n 38.000 stuks. Hoewel hierbinnen enkele veelgezochte exemplaren zitten, zijn de prijzen voor de meeste biturbo’s goed te doen. Hierbij moet gedacht worden aan zo’n 5000 euro voor een van de jaren tachtig versies in goede staat en voor de 4-deurs versie’s zo’n 6 à 7000 euro. De latere Ghibli doet zo’n 10.000 – 20.000 euro afhankelijk van de versie en het bouwjaar. De prijs van een spider is zo’n 15.000 euro.