Zwarte doos in een vliegtuig

Zwarte doos vliegtuig: Als een zwarte doos onverwoestbaar is, waarom maken ze dan geen vliegtuigen van hetzelfde materiaal? In dit artikel alles over de zwarte doos en antwoord op de meest gestelde vraag over de zwarte doos.

Geschiedenis zwarte doos

Een zwarte doos in een vliegtuig wordt ook wel een flight data recorder genoemd, afgekort FDR. De allereerste zwarte doos werd in 1940 ontworpen. Later werd de zwarte doos verder ontwikkelt en rond 1955 was er de eerste moderne versie van de zwarte doos. Het doel van de zwarte doos kwam van de vliegtuigbouwer af. Deze wou niet aansprakelijk gesteld worden in geval van een ongeluk. Pas later werd de zwarte doos gebruikt om juist de oorzaak van ongelukken te kunnen achterhalen. Maar nog steeds kan er ook mee achterhaald worden of een ongeluk om een technische fout ging of een menselijke fout.

Werking zwarte doos

Allereerst een groot misverstand opzij zetten: een zwarte doos is niet zwart. Een zwarte doos is namelijk oranje. De oranje kleur is veel beter vindbaar tussen wrakstukken. Zwart is onherkenbaar, vooral wanneer de zwarte doos tussen verbrande (en dus zwarte) wrakstukken ligt. De benaming zwarte doos komt van het Engels black box. Dit betekent een apparaat waarvan men de werking wel kent maar niet weet hoe het er van binnen uit ziet.

De zwarte doos wordt veilig weggestopt in de staart van het vliegtuig. Dit is de meest veilige plek voor de zwarte doos. Bij een eventueel ongeluk zal de staart het minst te lijden hebben. De zwarte doos bestaat eigenlijk uit twee onderdelen. In het ene onderdeel zit een Flight Data Recorder die alle technische gegevens van het vliegtuig opslaat. Dit zijn dus de vlieghoogte, snelheid, koers en nog veel meer. In het andere gedeelte zit een bandrecorder. Met deze recorder worden alle gesprekken opgenomen en opgeslagen die vanuit de cockpit worden gevoerd. Dit zijn gesprekken tussen de piloten en gesprekken van en naar het vliegtuig, in contact met de grond.

De zwarte doos blijft continue een signaal uitzenden. Dit maakt het zoeken naar de zwarte doos gemakkelijk na een ongeluk. Maar niet alleen dat, ook een verdwenen vliegtuig kan makkelijker gelokaliseerd worden. Het signaal dat de zwarte doos uitzend is sterk. Zelfs wanneer de zwarte doos zich in zee bevindt op enkele kilometers diep, kan het uitgezonden signaal nog ontvangen worden.

Meest gestelde vraag over de zwarte doos

Als een zwarte doos onverwoestbaar is, waarom maken ze dan geen vliegtuigen van hetzelfde materiaal? Dit is de meest gehoorde vraag over de zwarte doos, en is ook een logische vraag. Laten we eerst eens bekijken waar een zwarte doos precies van gemaakt is:

Veel zwarte dozen zijn van titanium gemaakt, een stevig metaal. Titanium doet qua sterkte niet onder aan staal, maar heeft minder dichtheid. Ook wordt een zwarte doos wel van roestvrij staal gemaakt, dat anti-corrosie is. De binnenkant van een zwarte doos bestaat uit een isolerende thermische laag. Deze laag zorgt ervoor dat hitte van buitenaf niet naar binnen kan. Een zwarte doos is bijna onverwoestbaar. Het kan tegen grote hitte, zware stoten, zout water en andere schadelijke inwerkingen.

Waarom geen vliegtuig van dit materiaal bouwen? Ten eerste is het een misverstand dat een vliegtuig niet stevig is gebouwd: er wordt ook titanium in vliegtuigen verwerkt. Dit wordt verwerkt in de legering. Een vliegtuig geheel van titanium maken is bijna onmogelijk: het vliegtuig wordt dan te zwaar en het kost teveel.

Dan is er nog een derde bezwaar: een vliegtuig dat neerstort, zelfs wanneer het totaal onverwoestbaar is, zal een flinke klap maken. De meeste mensen zullen deze klap niet overleven, of het vliegtuig nou ongeschonden is of niet. Door de harde klap zullen nekwervels breken of er ontstaan grote inwendige bloedingen die dodelijk aflopen.