Onderzeeërs en duiktoestellen

Het is een trieste gedachte dat de gehele geschiedenis van de duikboot met oorlog te maken heeft gehad, behoudens enkele op zichzelf staande proefnemingen. Tegenwoordig worden duikboten voor veel andere doeleinden gebruikt, bv. Voor onderzoek onderwater naat nieuwe diersoorten.

Geschiedenis

Zelfs heden ten dage is het leeuwedeel van de investeringen in onderzeeërs voor militaire doeleinden bestemd. Toch nemen de niet-militaire onderzoekingen toe, doordat economische druk de mensen dwingt een ruimer gebruik te maken van de zeeën en van de grondstoffen die in hun nog niet onderzochte diepten liggen.

De grootste aansporingen van de mens om in de diepten van de zee te leren werken, waren gelegen in twee militaire rampen van de Verenigde Staten van Amerika, een in 1963 en de andere in 1966. De eerste ramp bestond in de fatale botsing van de onderzeeër Thresher met de bodem van de Atlantische Oceaan op een diepte waar geen reddingsvaartuigen konden komen. De tweede ramp was het verloren gaan van een waterstofbom in de zee voor de kust van Palomares in Spanje. Deze twee gebeurtenissen brachten een omwenteling teweeg in de ontwikkeling van het diepzeeonderzoek.

Al minstens 2500 jaar lang zijn er duikers geweest die voorzien waren van ademhalingsapparaten. Maar pas in de 20e eeuw hebben ze zich op diepten van enige betekenis gewaagd. Op de grootste diepten wordt de druk van het water niet minder dan 1000 kg per vierkante cm. De bol is de enige mogelijke vorm die een dergelijke druk lijkt te kunnen weerstaan. Zij die zochten naar mogelijkheden om diep te duiken, zochten dan ook naar een bolvormig toestel daarvoor.

Het eerste duiktoestel is in 1930 door Otis Barton ontwikkeld. In 1933 daalde hij, vergezeld door William Beebe, daarin af tot een geringe diepte. Latere diepzeeonderzoekingen begonnen in 1948 met professor Auguste Piccards. Een bathyscaaf bestaat gewoonlijk uit een uiterst sterke bol voor de bemanning en de instrumenten. Die bol is bevestigd aan een omhulsel met een groter drijvend vermogen, dat gevuld is met een vrijwel niet samendrukbare vloeistof van een geringere dichtheid dan zeewater, zoals vloeibaar gas. Ophanging vanaf de oppervlakte werd wel geprobeerd, maar bij diepten tot 100.00 meter bleek dit volkomen onuitvoerbaar te zijn. Er moesten regelbare ballasttanks en verticaal werkende scheepsschroeven worden toegepast.

De mens heeft er al veel van geleerd: hoe de mens in de diepte in leven kan blijven, hoe hij in de diepte moet navigeren, hoe hij werkzaamheden op de zeebodem moet uitvoeren en hoe hij kostbare grondstoffen uit de zee kan halen. Er bestaat reeds een enorme verscheidenheid in duiktoestellen: reddingsvaartuigen, vele soorten onderzoeksplatforms, werkplatforms, onderzee-werkboten en op de zeebodem geplaatste toestellen met afstandsbediening (zelfs bulldozers en loopkramen.De meeste toestellen die bestemd zijn voor diepten van meer dan 500 meter hebben weinig gelijkenis meer dan duikboten. Ze zijn namelijk gebouwd volgens het bathyscaafprincipe.