Openbaar Vervoer in Indonesië
Openbaar vervoer in Indonesië door de staat georganiseerd, is er nauwelijks. Maar je kunt wel met een bis taxi, ojek of becak je verplaatsen. Deze kennen geen haltes maar stoppen overal op hun route van terminal naar terminal. Je kunt op deze manier overal uitstappen waar je wilt. Als je wilt uitstappen, roep je:¨Depan!¨, dat betekent: ¨We zijn op de plek waar ik moet wezen, kunt u alstublieft stoppen?¨
Let op! Dit artikel is geschreven vanuit de persoonlijke visie van de auteur en bevat mogelijk informatie die niet wetenschappelijk onderbouwd is en/of aansluit bij de algemene zienswijze.Inhoudsopgave:
Taxibusjes als openbaar vervoer
In Indonesië kun je taxibusjes nemen als vervoersmiddel. Deze zijn niet zo duur. In 2010 kosten ze omgerekend 25 cent om je een paar kilometer door de stad te vervoeren. Elke stad heeft weer andere herkenningstekens op de busjes staan. In de ene stad zijn het letters op de busjes, in de andere stad zijn het gekleurde lampen op het dak. Als een busje langs rijdt kun je hem ook gewoon vragen of hij voor jou de goede kant op gaat.
Bis taxi
De taxibusjes rijden vaste routes. Ze worden bis taxi of bis biasa genoemd. Na het aankomen op een eindstation rijden ze weer terug naar de terminal, waar heel veel busjes staan. Het is geen aaanrader om op de terminal in te stappen. Je kunt het wel doen maar de busjes vertrekken pas als ze vol zijn. Het duurt soms erg lang voordat ze vertrekken; het kan zo 2 uur duren voordat een busje vol is. Als je eerder weg wilt moet je de bus charteren. Dan betaal je voor alle lege zitplaatsen in de bus. Het wordt wel een relatief dure ervaring Aan de andere kant blijft het voor westerlingen goedkoop.
Vol
In het binnenland worden de busjes helemaal volgestouwd met mensen. De busjes, waar in Nederland hooguit 8 mensen in vervoerd mogen worden, worden standaard geacht 15 zitplaatsen te hebben. Maar soms worden er 25 mensen vervoerd in zo'n piepklein busje. Soms wordt de bagage dan op het dak geplaatst.
Muziek
In de taxibusjes wordt soms luide muziek gedraaid. Er zijn taxi's die dvd's afspelen, soms met karaoke-dvd's zodat je kunt meezingen. Andere taxi's zijn beplakt met tientallen binnenspiegels waarvan er niet één op de achteruit staat gericht. De meeste taxi's maken toeterend kenbaar dat je met ze mee kunt. Soms wordt de chauffeur vergezeld met een extra werknemer die de bestemming van de taxi aangeeft. Als een taxi bijvoorbeeld richting stad gaat hoor je dan:"Kotakotakotakotakotakotakotakotakotakota!" Kota betekent dus stad.
Gammel
De taxibusjes zijn soms heel gammel. De hendel om de deur te openen is stuk, of ramen kunnen niet open, Of de busjes maken gewoon erg veel lawaai, Soms is binnen al de plastic bescherming stuk gegaan doordat de busjes te vol beladen waren. De metalen carrosserie is vaak verroest. Een APK-keuring kennen ze blijkbaar niet in Indonesië.
Ojek
Voor een paar centen meer kun je met de ojek. Dat is een brommertaxi. De bestuurder heeft een extra helm. Her en der in de stad verspreid zie je ojeks wachten op klanten. Soms komt er terwijl je op straat loopt gewoon een brommer voorbij rijden met de vraag:"Ojek? Ojek? Ojek?" De chauffeur hoopt dan jouw als klant te kunnen begroeten. Voor veel mensen is de ojek een manier om de brommer te kunnen betalen. Veel geld verdien je er niet mee, maar wel genoeg om wat benzine en eten te kunnen kopen.
Becak
De becak is een fietstaxi. Deze vind je niet in heuvelachtige gebieden omkdat ze dan niet omhoog komen. Een klein heuveltje af gaan zal voor veel mensen al een spannend achtbaan-gevoel geven. De becak kent vaak een opklapbaar luifeltje tegen zon en regen. Doordat je wind vangt is het wel lekker in de tropen om in een fietstaxi verplaatst te worden. De fietstaxi is duurder dan de ojek en taxibus.
Lees verder